DOX danst en speelt een voorstelling over het vormen van je eigen identiteit en de vraag waar je recht op hebt in het leven. Over krijgen wat je toekomt, pakken wat iedereen al heeft en vinden dat je daar recht op hebt. Bepalen anderen wie jij bent of bepaal je zelf welke rol je speelt? Als je niks doet, verandert er ook niks.

Vanuit zijn raam observeert Max het verjaardagsfeest van zijn populaire overbuurmeisje Lisa. Het lijkt een komen en gaan van vrolijke, zorgeloze gasten. Max is lelijk, dat weet hij wel zeker. En knappe mensen begrijpen niet hoe dat is, lelijk en onaantrekkelijk zijn. Het maakt Max ontzettend boos. Op Lisa, zijn moeder, op de meisjes die hem niet zien staan en op de jongens die wél gezien worden door die meisjes. Max is boos op iedereen en de hele wereld: “Ik wil mezelf niet zijn, niet zijn wie ik ben. Dat zou ik het allerliefst willen. Ik zou het raam uitvliegen en alles achter me laten. Weg, weg, weg. Zelfs de acteur die me speelt wil mij niet zijn. Zo onaantrekkelijk ben ik, zo lelijk. En waarom heb ik eigenlijk geen seks? Ze zeggen dat we alle kansen hebben, maar alles wat er echt toe doet is al voor je bepaald. Als ik de dingen niet krijg, zal ik ze zelf moeten pakken. Daar heb ik recht op, toch?” (toneeltekst: Lowie van Oers)

Huisregisseur Timothy de Gilde kwam op het idee voor Recht toen hij in 2018 las over de ‘incel-beweging’. Een groep mannen die geen seks hebben, maar vinden dat ze hier wél recht op hebben. Hij maakt de voorstelling samen met choreograaf Dalton Jansen, die de emoties van Max naar contemporary moves vertaalt. Op het ritme van de opzwepende beats van muzikant Xander Vrienten gaat het bloed sneller stromen.